Aanpak

Bij de ontwikkeling van ƸDE hebben we op een aantal punten een afwijkende aanpak gekozen.

Een historisch systeem staat of valt met de kwaliteit van het tijdreis mechanisme. Eerste de buitenkant maken en uiteindelijk als laatste een tijdreis mechanisme bedenken werkt niet. Daarom zijn we met de kern begonnen en van daaruit naar buiten toe aan het werken. Deze aanpak lijkt wat op een doorgesneden uit. Steeds aan de buitenkant een laag toevoegen.

Een nieuw tijdreis mechanisme vraagt om nieuwe concepten. Terug naar de oorsprong gaan en de waarom vragen opnieuw stellen. Als goed analist heb ik diverse mechanismes van verschillende administraties leren kennen. Daarmee kun je heel goed denken binnen zo’n mechanisme en nieuwe functionaliteit inpassen. Maar denken buiten de beschikbare ordeningen…

Leren gebruiken van nieuwe concepten doe je door ze te realiseren. En ze vervolgens naar beste vermogen kapot te maken. Wanneer een concept kapot te maken is, dan heb je iets over het hoofd gezien. Vaak leidt dit tot nieuwe inzichten.

Een omslachtig proces en het kost ook aardig wat tijd. Tegelijkertijd, de levensduur van een goed historisch administratie systeem is lang. Als pensioendeelnemer bouw je tientallen jaren pensioen op in de verwachting jarenlang van je pensioen te gaan genieten. Dit vraagt om een lange termijn visie.